Uncategorized

Interview met het AD: hoe ik vanuit de bijstand mijn bedrijf opbouwde.

Ze was 25, net afgestudeerd en had een baan in de thuiszorg. Kim Buining (33) werkte hard, draaide veel onregelmatige diensten en merkte dat haar energie geleidelijk afnam.

,,Ik raakte opgebrand”, vertelt Buining. ,,Jarenlang bewaakte ik mijn grenzen niet goed. Ik draaide anderhalf jaar bereikbaarheidsdiensten. Had nooit écht vrij en kon niet goed ‘nee’ zeggen. Dat brak me op. Op een gegeven moment woog ik nog maar 42 kilo. Ik had paniekaanvallen en durfde het huis niet meer uit.”

Toen ze met een collega in de auto zat, werd duidelijk dat het niet goed met haar ging. ,,Die collega attendeerde me erop dat er een auto van rechts aankwam, maar ik was te moe om het stuur vast te houden. Dat ging allemaal net goed. En als ik met cliënten in gesprek was, brak het zweet me uit.”

Toen ze een extra dag vrij nam om op adem te komen, wilde het niet meer. ,,Ik stortte in.” De jonge vrouw had een burn-out en belandde in de ziektewet. Daar was haar werkgever niet blij mee. ,,Ze vond dat niet zo tof en besloot mij te ontslaan.”

Geen saldo

Na maandenlang in de ziektewet te hebben gezeten, belandde ze noodgedwongen in de bijstand. Ze probeerde de eindjes zo goed en zo kwaad als het ging aan elkaar te knopen met haar uitkering. ,,Ik was jong en had niet veel spaargeld. Financieel ging ik steeds verder achteruit. Dan wilde ik mijn kaasbroodje afrekenen in de supermarkt en dan bleek dat ik geen saldo meer had.”

,,Die periode was heel zwaar”, vervolgt ze. ,,Als je 25 bent en je baan verliest, voelt het alsof je gefaald hebt. Anderen gaan naar hun werk, jij zit op de bank. Geen geld hebben en je kleine beetje spaargeld zien verdampen is heftig. Als vriendinnen vroegen of ik een dagje naar Groningen wilde, dan moest ik uitrekenen of ik het treinticket wel kon betalen. Ik schaamde me enorm.”

Ze vervolgt: ,,Maar van het UWV moest ik weer aan het werk. Ondertussen had ik nog wel drie dagen in de week crisisopvang, had ik straatvrees en weinig energie. Een baan vinden was moeilijk.”

Als klap op de vuurpijl kreeg ze een auto-ongeluk. ,,Dat was achteraf eigenlijk mijn redding. Doordat ik fysiek niet kon werken, kreeg ik de tijd om ook mentaal verder op te krabbelen. Het UWV adviseerde me om ondernemer te worden. Ik was online al bezig en had al wat klanten geworven, maar deed veel werk gratis.”

Facebook-groepen

Na jarenlang in de overle­vings­stand te hebben gezeten, leef ik nu vanuit overvloed

Ze nam het advies ter harte en stortte zich met volle overtuiging op haar bedrijf waarmee ze mensen leerde geld te verdienen door gebruik te maken van Facebook-groepen. ,,Ik werd door ondernemers en bedrijven gevraagd socialemediatrainingen te geven, nadat ik zelf een Facebook-groep was gestart.”

Ze legt uit: ,,In Facebook-groepen hangen heel veel gelijkgestemden rond. Zo zit ik onder meer in een groep met 30.000 leden. Zo’n groep is een goede tool om mensen te bereiken die jou niet kennen, en die je lokaal niet zou ontmoeten. Het is bijvoorbeeld een goede tool voor coaches en therapeuten.” Het gaat erom dat je de mensen die jij wilt bereiken, weet te vinden via de groep waar ze lid van zijn. ,,Ik leer mijn klanten om op die manier een community op te bouwen. Ik vertel ze over mijn aanpak en wat voor berichten ik post.”

Ondertussen overwon Buining haar schaamte door open en eerlijk te zijn. ,,Op Facebook schreef ik dat het misschien leek alsof het goed met me ging, maar dat ik in werkelijkheid in therapie zat en mijn huis niet uit durfde. Ik kreeg ontzettend veel reacties. Mensen vertelden me over hun tegenslagen. Dat was een eyeopener. Door te delen, maak je verbinding en delen anderen ook weer met jou.”

Het bedrijf, dat ze vijf jaar geleden begon, liep steeds beter en het leven lachte haar toe. Ze liep haar huidige man tegen het lijf. ,,Een Amerikaan. Ik ben met hem in Oklahoma gaan wonen. De angst om te emigreren verloor het van het verlangen om bij deze fantastische man te zijn.”

Genieten

Angst speelt nu geen grote rol meer in het leven van Buining. ,,Ik heb voor 99 procent geen last meer van angsten, maar je kunt altijd een terugval krijgen. Ik weet hoe het is om niks te hebben: geen eigenwaarde, geen geld. Maar ik weet ook dat als me dat ooit weer overkomt, ik daar weer bovenop kom.”

Maar de kans dat dat gebeurt lijkt klein. De onderneemster schreef In 10 stappen een winstgevende Facebook-groep, werkt aan een tweede boek en haar bedrijf blijft organisch groeien. ,,Het eerste halfjaar verdiende ik 8000 euro, daar kon ik niet van leven. Maar mijn omzet is tot nu toe elk jaar verdubbeld. Het wordt meer en meer, superfijn dat ik daardoor veel mensen kan helpen. Ik ben heel bewust van de cashflow in mijn bedrijf. Ik heb geen hoge kosten en zorg dat ik te allen tijde genoeg op mijn spaarrekening heb staan. Ik investeer in zelfontwikkeling en in vastgoed. Je kunt wel op je geld gaan zitten, maar daar word je niet beter van.”

Lees de rest van het artikel hier.

Lees ook:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *